Regels voor
het vernoemen
Vroeger kregen kinderen
meestal dezelfde voornaam als een familielid. Een overzicht van de regels die
daarvoor golden. Het gebeurt hier en daar (gelukkig) nog steeds. Maar vroeger was
het algemeen gebruikelijk om kinderen te vernoemen naar familieleden. Dat wil
zeggen dat een kind dan dezelfde naam kreeg als een bepaald familielid. Daar
bestonden vrij strikte regels voor. Zeker voor de periode vóór 1811 zijn
vernoemingpatronen daarom heel belangrijk bij het aantonen van verwantschappen.
Weliswaar waren het slechts gewoonteregels waar regelmatig van afgeweken werd,
maar de ‘normale’ volgorde van vernoemen was in principe een vaststaand
gegeven.
1e zoon |
grootvader: vaders
vader |
2e zoon |
grootvader: moeders
vader |
3e zoon |
oom: vaders oudste
broer |
4e zoon |
oom: moeders oudste
broer |
5e zoon |
oom: vaders 2e broer |
6e zoon |
oom: moeders 2e
broer |
enz. |
enz. |
|
|
1e dochter |
grootmoeder: moeders
moeder |
2e dochter |
grootmoeder: vaders
moeder |
3e dochter |
tante: moeders oudste
zus |
4e dochter |
tante: vaders oudste
zus |
5e dochter |
tante: moeders 2e
zus |
6e dochter |
tante: vaders 2e zus |
enz. |
enz. |
Bij zonen had vaders familie dus voorrang en bij dochters moeders
familie.
Ook voor de uitzonderingen zijn er patronen te ontdekken:
NB – Er wordt regelmatig beweerd dat na het
vernoemen van de grootouders niet de ooms en tantes, maar de overgrootouders
zouden zijn vernoemd. Nu komt dat grotendeels op hetzelfde neer: ook de ooms en
tantes zijn zelf immers vaak weer naar grootouders vernoemd en vernoemen van
ooms en tantes is dus indirect vernoemen van overgrootouders. Maar wanneer
consequent overgrootouders vernoemd zouden worden, zouden standaard ook de
namen van de ouders zelf gebruikt moeten worden wanneer zij naar hun
grootouders vernoemd zijn. Dat gebeurde niet. Een kind kreeg alleen de naam van
zijn of haar vader of moeder wanneer het naar een grootouder of oom of tante
genoemd werd die toevallig dezelfde naam had of wanneer het direct naar de
eigen vader of moeder genoemd werd. Dat een kind direct genoemd werd naar een
overgrootouder waarnaar ook zijn of haar vader of moeder genoemd was, valt
vrijwel niet aan te wijzen.
Bron: voorouders.net
PPL
11 juli 2013